W związku z Brexitem, od 1 lutego, w Parlamencie Europejskim zasiada 705 posłów, w porównaniu z 751 (maksimum, na które pozwalają traktaty europejskie) przed wyjściem Wielkiej Brytanii z UE 31 stycznia 2020 roku. 27 spośród 73 mandatów, które przypadały Wielkiej Brytanii, zostało rozdzielonych między pozostałe kraje członkowskie; pozostałe 46 mandatów jest w rezerwie dla potencjalnych nowych państw członkowskich UE. Polska zyska jeden mandat, a więc polskich eurodeputowanych będzie 52.

Szczegóły dotyczące nowego podziału mandatów znajdą Państwo w załączonej infografice, przygotowanej przez PE.

Od północy UE liczy 27 krajów członkowskich. Brexit, który dokonał się minionej nocy jest wydarzeniem bez precedensu, ponieważ jest to pierwszy przypadek wystąpienia kraju członkowskiego z Unii.

Wraz z wyjściem Wielkiej Brytanii z Unii po 47 latach członkostwa, Unia straciła około 5,5% swojej powierzchni, ok. 13% ludności i drugą co do wielkości gospodarkę w UE-28.

Od 1 lutego 2020 rozpoczął się okres przejściowy, w którym Wielka Brytania nie będzie uczestniczyła w pracach instytucji UE, ale realizować będzie zobowiązania w zakresie składki do budżetu unijnego, podlegać będzie też orzeczeniom Trybunału Sprawiedliwości UE, a także unijnym regulacjom prawnym, włącznie z sankcjami za ich nieprzestrzeganie.

W okresie przejściowym Wielka Brytania będzie pozostawać w unii celnej UE i na jednolitym rynku i będą mieć do niej zastosowanie wszystkie cztery swobody i wszystkie obszary polityki UE. W okresie tym Wielka Brytania nadal będzie obowiązana będzie przestrzegać wszystkich umów międzynarodowych podpisanych przez UE i nie może stosować nowych umów w dziedzinach objętych wyłączną kompetencją UE, chyba że zostanie do tego upoważniona przez UE.

Umowa o Wystąpieniu Wielkiej Brytanii z UE została wczoraj zatwierdzona przez Parlament Europejski 621 głosami do 49, przy 13 wstrzymujących się od głosu.

Podczas debaty z Przewodniczącą Komisji Ursulą von der Leyen, wiceprzewodniczącym Komisji Europejskiej Marošem Šefčovičem, chorwacką sekretarz stanu ds. europejskich Nikoliną Brnjac reprezentującą Radę oraz głównym negocjatorem UE Michelem Barnier Parlament podsumował dotychczasowy proces oraz przyszłe wyzwania.

Komentując historyczne znaczenie głosowania, większość mówców reprezentujących grupy polityczne podkreślała, że wystąpienie Wielkiej Brytanii nie oznacza końca stosunków z UE oraz, że więzi które wiążą narody Europy są silne i pozostaną na miejscu. Wspominali oni również lekcje płynące z Brexitu, który będzie miał wpływ na przyszłość UE oraz dziękowali brytyjskim posłom za ich wkład.

Posłowie do PE pracują nad sformułowaniem wizji tego, jak UE powinna się zmienić, aby stawiać czoła wyzwaniom.

Potrzeba zmiany

Unia Europejska od zawsze ewoluowała w odpowiedzi na ciągle zmieniający się się świat. Ostatnia z wielkich reform miała miejsce w 2009 roku wraz z wejściem w życie Traktatu z Lizbony, który m.in. wzmocnił rolę Parlamentu Europejskiego, dając mu nowe uprawnienia w uchwalaniu prawa unijnego.

UE ciągle zastanawia się, jak zmieniać się na lepsze. W ostatnich latach nasilają się wezwania do kolejnej reformy instytucjonalnej, która ma ułatwić Unii reagowanie na wyzwania, takie jak rozwój gospodarki cyfrowej, zmiana klimatu, migracja czy terroryzm. Dzięki reformie, instytucje unijne mogłyby być bardziej elastyczne, zdolne do szybszego reagowania oraz usprawniać współpracę między państwami członkowskimi. Brexit natomiast uwypuklił potrzebę zmian w UE w kierunku tego, żeby stała się bardziej demokratyczna i bardziej istotna dla obywateli.

Unia rozpoczęła przygotowania do konferencji w sprawie przyszłości Europy, która ma ustalić, co jest potrzebne, aby Wspólnota mogła jak najlepiej funkcjonować w zmieniającym się świecie. Parlament Europejski i Komisja angażowały się już w inicjatywy analizujące różne koncepcje na ten temat.