Czwartym priorytetem Komisji Junckera, ogłoszonych 15 lipca 2014 roku, jest pogłębiony i bardziej sprawiedliwy rynek wewnętrzny oparty na wzmocnionej bazie przemysłowej. Niewątpliwie, jednolity rynek wewnętrzny to największy atut Europy w epoce rosnącej globalizacji. Zgodnie z zapowiedzią Przewodniczącego Komisji Europejskiej w trakcie kadencji obecnej Komisji koniecznie jest ukończenie budowy rynku wewnętrznego produktów i usług jest jednym z mechanizmów dalszego rozwoju europejskich przedsiębiorstw i przemysłu, tak aby mogły się one rozwijać w zglobalizowanej gospodarce. Przewodniczący Juncker wskazał, że do 2020 r. konieczne jest, aby z powrotem zwiększyć udział przemysłu w unijnym PKB z obecnych 16 do 20 %, co powinno pozwolić Europie utrzymać pozycję światowego lidera w strategicznych sektorach zapewniających cenione miejsca pracy, takich jak sektor motoryzacyjny, aeronautyka, inżynieria, programy kosmiczne, chemikalia i przemysł farmaceutyczny. W tym celu konieczne jest stymulowanie inwestycji w nowe technologie, poprawienie otoczenia biznesu, ułatwienie dostępu do rynków i do finansowania, zwłaszcza dla małych i średnich przedsiębiorstw, a także kształcenie potrzebnych przemysłowi kadr. W ramach priorytetu zaplanowano poprawę mechanizmów nadzoru nad bankami oraz stworzenie do roku 2019 unii rynków kapitałowych, co umożliwi małym przedsiębiorstwom dostęp do finansowania i zwiększy atrakcyjność Europy jako miejsca do inwestowania i prowadzenia działalności gospodarczej rynku wewnętrznego. Kolejnym warunkiem ukończenia budowy sprawiedliwego rynku wewnętrznego jest zachowanie i wzmocnienie kluczowej swobody przepływu osób przy jednoczesnym ograniczeniu zagrożenia tzw. dumpingiem socjalnym, m.in. poprzez nowelizację przepisów dotyczących pracowników delegowanych, tak, aby ta sama praca, wykonywana w tym samym miejscu była tak samo wynagradzana. W celu dalszego doskonalenia funkcjonowania rynku wewnętrznego niezbędne jest także – z pełnym poszanowaniem praw państw członkowskich w zakresie opodatkowania – wprowadzenie na poziomie UE mechanizmów zwalczania unikania opodatkowania, oszustw podatkowych oraz prania brudnych pieniędzy. Wymagać to będzie zacieśnienia współpracy administracyjnej pomiędzy organami podatkowymi państw członkowskich, a także przyjęcia wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych oraz podatku od transakcji finansowych na szczeblu UE. Realizując te założenia, w czerwcu 2015 roku Komisja Europejska przedstawiła propozycję gruntownej reformy opodatkowania przedsiębiorstw w UE. Dwoma głównymi celami tego planu są 1) uzgodnienie przez państwa członkowskie wspólnych zasad wyliczania podstawy opodatkowania przedsiębiorstw, co ułatwiłoby funkcjonowanie przedsiębiorstw ponad granicami oraz ograniczało unikanie opodatkowania i poprawiło ściągalność podatku VAT, 2) wprowadzenie zasady, że zyski powinny być opodatkowane w miejscu ich powstawania, nie zaś w miejscu formalnej lokalizacji przedsiębiorstw lub miejsc realizacji transakcji dla celów podatkowych. Poprawie mobilności pracowników na europejskim rynku pracy służyć ma także reforma systemu europejskich służb zatrudnienia EURES.
Temat wynagrodzenia minimalnego dla pracowników delegowanych i tzw. dumpingu socjalnego jest aktualnie przedmiotem gorących dyskusji w UE, ze względu na niższe wynagrodzenia pracowników z krajów Europy środkowo-wschodniej oddelegowanych do pracy na terenie np. Niemiec lub Francji (w tym np. kierowców TIRów). KE zamierza przedstawić projekt przepisów o transporcie drogowym, które mają m.in. wyjaśnić status przewoźników międzynarodowych. Aktualnie trwają także konsultacje społeczne dot. zmian dyrektywy w sprawie pracowników delegowanych. Komisja Europejska obiecuje jednak, że mimo, iż kwestia delegowania pracowników podzieliła Unię Europejską, starać się będzie przygotować rozwiązania, które pogodzą wszystkich.

Wydaje się, że sukces jakim był do tej pory jednolity rynek wewnętrzny UE, z całą pewnością zasługuje na kontynuację i pogłębianie, w szczególności w dobie globalizacji, kiedy na znaczeniu w gospodarce światowej zyskują takie kraje jak Chiny czy Indie, zaś „stary świat” sukcesywnie traci swą pozycję.

Opracowano na podstawie: http://www.consilium.europa.eu/pl/policies/investment-plan/;
J-C. Juncker, Nowy początek dla Europy: Mój program na rzecz zatrudnienia, wzrostu, sprawiedliwości oraz zmian demokratycznych, Strasburg 2014 oraz
The Juncker Commission's ten priorities. State of play at the start of 2017, European Parliamentary Research Service, European Parliament, 2017