Konwencja Berneńska: UE zaproponuje zmianę stanu ochrony wilków

Rada UE przyjęła 26 września decyzję o przedłożeniu w imieniu Unii Europejskiej wniosku dotyczącego zmiany stanu ochrony wilka z gatunków fauny ściśle chronionych na gatunki fauny objęte ochroną, z myślą o 44. posiedzeniu Stałego Komitetu ds. Konwencja Berneńska. Stały Komitet jest odpowiedzialny za ocenę stanu ochrony gatunków i zbierze się w grudniu 2024 r.

Proponowana poprawka zapewni większą elastyczność w stawianiu czoła wyzwaniom społeczno-gospodarczym wynikającym z ciągłego zwiększania zasięgu występowania wilka w Europie, przy jednoczesnym utrzymaniu korzystnego stanu ochrony wszystkich populacji wilka w UE.

Współistnienie z działalnością człowieka: stawianie czoła wyzwaniom

Wilk znajduje się obecnie na liście gatunków ściśle chronionych (załącznik II do Konwencji Berneńskiej). Strony konwencji muszą wdrożyć środki służące jego ochronie. Stan ochrony wilka wykazuje pozytywną tendencję w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci. Gatunek ten pomyślnie odrodził się na całym kontynencie europejskim, a szacowana populacja wzrosła prawie dwukrotnie w ciągu 10 lat (z 11 193 w 2012 r. do 20 300 w 2023 r.).

Ta ciągła ekspansja doprowadziła do wyzwań społeczno-gospodarczych, w szczególności w zakresie współistnienia z działalnością człowieka i szkód wyrządzonych zwierzętom. Według najnowszych dostępnych danych z państw członkowskich szacuje się, że wilki zabijają co roku w UE co najmniej 65 500 sztuk zwierząt gospodarskich.

Proponowana nowelizacja ma na celu wpisanie wilka na listę gatunków chronionych (poprzez przeniesienie gatunku do załącznika III Konwencji Berneńskiej). Oznacza to, że należy zapewnić jego ochronę za pomocą odpowiednich i niezbędnych środków. Wszelka eksploatacja gatunku musi chronić populację wilka przed niebezpieczeństwem i być zgodna między innymi z wymogami naukowymi i ekologicznymi.

Kolejne kroki

Komisja przedłoży teraz wniosek sekretariatowi Konwencji Berneńskiej. Jakakolwiek poprawka do Konwencji Berneńskiej musi zostać przyjęta przez dwie trzecie jej umawiających się stron. Zmiany w załącznikach wchodzą w życie po trzech miesiącach od przyjęcia. Zmiana poziomu ochrony nie miałaby natychmiastowego zastosowania w UE. Po wejściu w życie zmian w załącznikach Konwencji Berneńskiej UE będzie mogła modyfikować odpowiednie załączniki Dyrektywy Siedliskowej – prawa UE wdrażającego Konwencję Berneńską – w celu dostosowania poziomu ochrony wilków w swoim wewnętrznym porządek prawny.

Tło

Konwencja Berneńska, przyjęta w 1979 r. i weszła w życie w 1982 r., jest traktatem międzynarodowym pod egidą Rady Europy, którego celem jest zapewnienie zachowania i ochrony dzikich gatunków roślin i zwierząt oraz ich siedlisk przyrodniczych. W tym celu konwencja nakłada na umawiające się strony obowiązki prawne, chroniące ponad 500 gatunków dzikich roślin i ponad 1000 gatunków dzikich zwierząt.

Jej organ decyzyjny, Stały Komitet, zbiera się co roku w Strasburgu. UE i jej państwa członkowskie są stronami Konwencji Berneńskiej.

W dniu 20 grudnia Komisja przekazała Radzie wniosek dotyczący decyzji w sprawie dostosowania statusu ochronnego wilka na mocy Konwencji Berneńskiej. Zmiana statusu ochronnego wilka na mocy Konwencji Berneńskiej jest warunkiem wstępnym wszelkich odpowiednich zmian jego statusu na poziomie UE.

Źródło (ang.): tutaj.